Wat voor zin heeft het om een tragedie te herdenken die ruim zeventig jaar geleden heeft plaatsgevonden? Hoe verstandig is het om erover te beginnen als er in je klas jongeren zitten die ‘hun eigen oorlog’ in hun hoofd hebben? Ronald Leopold, directeur van de Anne Frankstichting probeert deze vragen te beantwoorden in zijn toespraak ‘Laat me mezelf zijn…’: waarom we blijven gedenken.’ Jongeren zullen weer namen oplezen van vermoorde joden uit Leiden en een bloem leggen op een tijdelijk monument, dat ter plekke ontstaat.
Amos Kater neemt zijn kinderen ieder jaar mee naar de herdenking. ‘Het herdenken van de vervolging van de joden is iets wat nooit vergeten moet worden, dat heb ik van jongs af aan geleerd en ervaren. Ik vind het belangrijk dat door te geven aan mijn kinderen Chaja en Gideon.’ Maryse Meinen: ‘Ik wil mijn dochter Iris bijbrengen hoe ‘stom’ en verdrietig oorlog is, en hoe belangrijk het altijd is om zélf na te denken. Je kunt je eigen keuzes maken, ook al is er groepsdruk. Wat ik haar mee wil geven zijn fundamentele waarden als compassie en mededogen, voor iederéén. Voor mijzelf is de herdenking een moment van bezinning over menselijkheid én individuele verantwoordelijkheid.
Language: English